CO2-vrije grondstof voor de procesindustrie

Waterstof wordt nu al veel gebruikt (ca. 100 petajoule, ofwel PJ, omgerekend naar energiewaarde) en de behoefte zal groeien door nieuwe duurzame chemische processen. Deze grondstof zal op termijn CO2-vrije waterstof moeten zijn. Hiervoor is geen alternatief.
Waterstof die momenteel in ons land wordt geproduceerd is vooral bestemd als grondstof voor de productie van kunstmest en het ontzwavelen van brandstoffen.

De industrie gebruikt waterstof voor de productie van ammoniak en verschillende kunststoffen.
Ook olieraffinaderijen gebruiken waterstof, om zwavel uit ruwe aardolie te verwijderen (hydrotreating) en zwaardere koolwaterstoffen om te zetten in lichtere koolwaterstoffen (hydrocracking) en zo meer benzine uit ruwe aardolie te kunnen halen.
 

CO2-vrije energiedragers voor hogetemperatuurwarmte voor de procesindustrie

Alternatieven voor temperaturen boven ca. 600 graden zijn beperkt.
Bijvoorbeeld bij de metaalindustrie of glasindustrie is groene waterstof een optie. 

Regelbaar CO2-vrij vermogen, energieopslag voor langere perioden, en energietransport over langere afstanden.

Deze zijn nodig in een energievoorziening waarin het aandeel niet regelbare weersafhankelijke duurzame energiebronnen sterk toeneemt en waar de bronnen (wind op zee) zich op grote afstand van de gebruiker bevinden.

Mobiliteit, met name personenvervoer voor grotere afstanden en wegtransport

Als belangrijke opties voor de wat langere termijn (richting 2030) zijn zwaar wegtransport over lange afstanden, scheepvaart en rail nadrukkelijk in beeld. De overheid zet naast batterij-elektrisch vervoer sterk op waterstof in als onderdeel van het beleid dat zich richt op nul-emissie mobiliteit. Belangrijk is daarbij de overgang van grijze naar groene waterstof.

Gebouwde omgeving

Mogelijk voor gebouwen en wijken die om verschillende redenen moeilijk op andere wijze te verduurzamen zijn. (Bron)

Afbeelding: Portret van Michael Faraday. Hij schreef de Elektrolysewet van Faraday in 1834.